Smuga cienia

To już... owoce kaliny hordowiny.

smuga cienia

pofruńmy z wiatrem na ramionach

dopóki lato w barwach kipi

niech nie zapomną jeszcze o nas

dojrzałe łany i jerzyki

po ścieżkach marzeń - rozkochani

w czerwieniach maków i jarzębin -

wśród szeptów lasu, gdzie bez granic

strumień w półtonach buki wielbi

nim w listopada mrocznej bramie

złoto się w szarość pozatapia,

siebie nauczmy się na pamięć,

a potem choćby koniec świata...

Dojrzewanie

Uroki lipcowego dojrzewania...

Rozkoszny duet na mikołajku płaskolistnym ;)

Pszeniczne łany już bieleją.

Jeszcze jedna piękność z mojego ogrodu.

Też z ogrodu, a nalewka już w słoju... ;-)

 Dojrzewanie

lato wiśniami pozdrowione
stragany sokiem z malin kipią
czas się sczerwienił i dostojnie
odebrał pszczele złoto lipom

wiersze jak jabłka dojrzewają
nie dźwięczą już słowiczym trelem
między strofami przysiadł pająk
naznacza srebrem bujną zieleń

ostatni kwiat z jaśminu opadł
i na sukienkach maki bledną
... włożę tę w grochy, w twoich oczach
wyglądam zawsze tak dziewczęco

Sekretnie

Lipcowe rozmaitości z mojego ogrodu (zdjęcia z 10.07.2014). Królują dzwonki...

... i liliowce.

Papierówki tylko patrzeć...

Jarzębina już w cynobrach.

Pierwsza tegoroczna dalia.

A ruda już pilnuje moich leszczyn.

Sekretnie

Zmierzch lekko sfrunął za firankę,

cykady w ziołach stroją skrzypce;

za chwilę dzień kurtynę zamknie,

a noc już dyszy parnym lipcem.

W fiolecie dzwonków milkną szepty;

cień skrzydeł w cichym locie sowy

zgarniając półmrok ruchem miękkim

wygasza zorze purpurowe.

Krótka, gorąca jest noc lata;

ręce w duecie nam się zbiegły

… a twoich ust wilgotny zapach

sekretnie wplótł się w woń maciejki.

Letni poranek

Letni poranek

o czwartej jeszcze w mgłę wtulony
- wiatr cicho przysiadł gdzieś na chmurze -
ptasim świergotem się rozdzwonił
w plisach firanki rozkwitł różem

stroi trzmieliny złotym błyskiem
hortensjom suknie rozpromienił
musnął uśmiechem małą liszkę
drzemiącą w rosie na gałęzi

wśród zbudzonego miasta tętna
twoje kochane oczy sowie
letnim porankiem czas wypiękniał

nawet gdy życie po połowie

Spóźniona

Przez kilka dni padały ulewne deszcze, ale moja Królowa Jednej Nocy widocznie lubi takie widoki. Zakwitła po raz drugi tego roku, 1 lipca.

spóźniona

utkane z wietrznych chmur marzenia

porozwiewały się po kątach

czas je w kropelki pozamieniał

sączące się za dziesięć piąta

na strychu wspomnień gdzieś przybladłe

drzemią fantazje niedzisiejsze

wśród pocałunków, czułych zaklęć

jak niespisane nigdy wiersze

a w poczekalni zwykłych tęsknot

(chyba zamkniętej już na kłódkę)

od twoich szeptów jest aż gęsto

może się wymkną

choć półsłówkiem.