Wielkanoc 2016

Mech

 Mech (opiekun ciszy)

Popatrz jak miękko otula

kamień i drzewo

chroniąc przed zgiełkiem telefonów

stukotem butów i złości

wygłusza jazgot głów omamionych spiskiem

z wrzaskiem kłamstw

i potokiem wzgardy

rozszywa harmonię brzasków i zmierzchów

zieloną koronką

opiekun boskiej ciszy

w niej – oprócz czasu -

nikt nam nie skradnie 

kolejnego dnia

Ewa Pilipczuk, 25. 03, 2016 r.

Wszystkim Ogrodnikom i Czytelnikom życzę radosnych i pogodnych Świąt Wielkanocnych w spokojnej ciszy świątecznej, w dobrym zdrowiu, wiosennym nastroju, pełnych najpiękniejszych wzruszeń takich, jakich oczekujecie.
I pięknych spacerów w słonecznym plenerze :)

Przedwiośnie

Wiosna panie sierżancie :-) A oto moje trofea z wczorajszego spaceru po wąwozie Głowackiego w Nałęczowie. Od przylaszczek aż niebiesko! Prawdziwa niebieska symfonia.

Pokazały się też pierwsze zawilce.

Wysyp wiosennego pięknego grzyba - czarki szkarłatnej.

Miodunka ćma.

Kokorycz pełna.

 Przedwiośnie

W attyce konarów

półśpiących zimowo

drzemią ptasie songi przedwiosennych świtań

konwulsyjnym rytmem drży ich stary owoc

kołysany wiatrem

na bezlistnych szczytach

Tam rodzą się wiersze

(w nich listek – przecinek)

litanią wybudzeń w omszałej koronie

buntem wpełza zieleń przeciw starej zimie

aby jej z godnością

zapowiedzieć koniec

W proch sypie się marazm

wschodzi tkliwa czułość

choć czas postękuje broczą dziury w niebie

na ziemi niepokój z nadzieją się czubią

spójrz na te gałązki

bo nie samym chlebem...

Ewa Pilipczuk, 13.03.2016 r.

Bez znieczulenia

Dziś trochę się pochwalę :) Oto mój dorobek szeleszczący na dziś. Autorski tomik  i udział moich wierszy w pięciu antologiach.

A ten pierwszy zawilec, niech będzie ilustracją wiersza...

Minął nam bez echa na Impresjach Międzynarodowy Dzień Pisarzy,ustanowiony w 1984 roku przez PEN Club – Międzynarodowe Stowarzyszenie Pisarzy, przypadający co roku na 3 marca. A oto mój skromny wkład do tego dnia... i jednocześnie apel do poetów.

Bez znieczulenia

Opowiedz swój świat

wszystkie westchnienia czasu

kłębki zastygłych lęków młodości

rozsupływane w pojęciach względnych

Daj chwilę beztroski w wersach

kiedy czas ma wolne

i szmerem przepływa

między kryptami

kocich łbów

Opowiadaj zachwyt nad mgłą

co cuda czyni z pierwszą zielenią

zagraj pszczeli koncert na lipowych konarach

z basem trzmiela i sopranem słońca

delikatnie ujmij ażur jesieni

i ślady na śniegu

do pary

poeto opowiedz swój świat

udrapuj go koronką wzruszeń

zanim nie będziesz mógł patrzeć na niego

bez znieczulenia

Ewa Pilipczuk 29.02.2016 r.