Luty. Metamorfozy nie tylko okienne...

Metamorfozy lutowe... kwitnące przylaszczki w lutym widzę po raz pierwszy w swoim długim życiu. Wąwóz Głowackiego w Nałęczowie, miniona sobota 22.02.2020 r.

W ogrodzie las przebiśniegów :)

Moje pierwsze krokusy.

Pierwiosnka z mojego ogrodu.

Czarka szkarłatna - przepiękny i rzadki grzyb wczesnowiosenny. Oczywiście z wąwozu w Nałęczowie.

Miodunka ćma.

Zaczęło się :) Wiosenne pilnowanie dziupli :) Oczywiście kawka.

A tu już do wiersza Metamorfozy okienne - fot. z archiwum rodzinnego

Metamorfozy okienne

Z okna niskiego parteru na Czwartaków

można było zeskoczyć na ulicę

nawet jak się miało pięć lat

z lalką na rękach żeby jej się nic nie stało

uśmiechać się do wróblich igraszek w kałużach
wyglądać powrotu jaskółek

gdy sypał leciutki śnieg

zza firanki wyświetlały się bajki
o królowej śniegu
i dziewczynce z zapałkami
w marcu stare klony w seledynowym szyku
maszerowały do wiosny
wieczorne chmury były ciemnosiwe

i daleko od domu

pod klonami
słońce wyzłacało główki mleczy

po drobnym deszczu

pachniała majowa zieloność

w październiku rozgwarzał się jarmark

z wyprzedażą karminów i pąsów

a mała zmęczona gwiazda

zawsze mówiła dobranoc

lalce rozpruło się dzieciństwo

jak znoszona sukienka

klony wstąpiły do nieba per tartak

nie zmieściły się w blejtramie blokowiska
dziewczynka zeskoczyła w świat

a w oknie mytym jej marzeniami

zawisł szyld „zakład fryzjerski”
z puentą „nieczynne”

Ewa Pilipczuk, 18.02.2020 r.

I jeszcze jeden nowy wiersz, do którego nie ma zdjęcia...Czasami coś się w człowieku ulewa... politycznie. Proszę zatem sobie wyobrazić mapę Polski.

Byłam salową

zmieniałam ci pieluchy gdy latami cierpiałaś na stupor
kąpałam podawałam do ust słowo nadziei jak komunię
ubierałam w zielone wstążki twoje zgrzebne łóżko

zmywałam brudne naczynia stoły podłogi kible

zalane fekaliami bezprawia
pokornie – za mniej niż średnią krajową
potem za emerycką jałmużnę
gotowa do usług w każdym czasie

nawet za darmo

jako gorszy sort

aż zmienił się zarządca
i wylał mi wszystkie nocniki na głowę
a ciebie

przygotowuje do wywózki

wagony już podstawione

zaplombowane z zakratowanymi oknami

tylko pytanie – Syberia, Auschwitz czy

dozgonne dryfowanie w szpitalu dla obłąkanych

(nic się nie dzieje z niczego)

wszystkie szczotki na pokład
salowe bezbronnej łączcie się

Ewa Pilipczuk, 5.02.2020 r.