Zanim odejdziesz...

Lato nam już odjeżdża, a więc jeszcze parę letnich wspomnień...

Łąka na Bystrą.

Roztoczańskie lasy pachnące rozgrzaną żywicą jodłowo-świerkową.

Lusterko nieba w Wieprzu.

Błękit, zieleń i czerwień.

Sierpniowy zachód słońca w Zwierzyńcu.

A dekoracją do porannej kawy będzie dziś bukiet dzielżanów.

Zanim odejdziesz

Podmuchaj, lato, zwiewnym ciepłem,

daj błękit lustra nad strumieniem,

pozwól cykadom zagrać jeszcze

nim czas wydłuży nasze cienie.

W miodnych nawłociach zapach schowaj,

igraj purpurą w dzikim winie,

nasącz kolorem moje słowa

zanim paleta barw ucichnie.

Z wiatrem roztkliwiaj się nad łąką,

zatrzymaj echa ptasich westchnień;

chcę, gdy szarugi z mgłami wkroczą,

powplatać je w jesienne wiersze.

Późnoletnia miłość

Jeszcze kilka rozmaitości z sierpniowego Polesia. "Gdy trzcina zaczyna płowieć"(...)

Wśród trzcin purpurą zachwycają krwawnice...

... zaś kształtem owoców zadziwia jeżogłówka gałęzista.

Brzozowy zagajnik.

Ktoś tu nieźle nabroił...

Gniazdo szerszeni (z lokatorami, jeden przysiadł z prawej strony).

Żółciak siarkowy, a w kąciku z lewej dojrzewają malutkie owoce kruszyny.

W leśnym runie kwitnie widłak goździsty (roślina chroniona).

Bociany jeszcze nie odleciały; tu tegoroczny młodzian, o czym świadczą białawe nogi.

Śródleśna polana niebiesko-liliowa od jasieńców piaskowych.

I moje najcenniejsze znalezisko - goryczka wąskolistna (objęta ścisłą ochroną gatunkową).

Późnoletnia miłość

Zdaje się spóźniona, odfrunęły ptaki,

zamilkły cykady chłodnawym wieczorem;

we wrzosowej sukni z jabłek aromatem

poderwała serca do kochania skore.

Dla niej czas nieważny, rozczesuje włosy

i ze słońcem biegnie w łąkę z goryczkami,

zamglone poranki wierszem wypogodzi,

między strofy schowa płatków róż aksamit.

Niebo poszarzało, wiatr struny napina,

ona tańczy z liściem w złotawej przestrzeni,

nuci z obłokami w głogach, jarzębinach,

że potrafi szarość w purpurę zamienić.

Przedjesiennie

Koniec sierpnia na Polesiu. Stawy w Pieszowoli (fotografie z 23.08.2013 r.)

Ptasie królestwo. Łabędź.

Kormorany i dzikie gęsi gęgawy.

Odloty, przeloty...

Mniej więcej w środku kadru biała czapla.

Królewicz, czy królewna?

Kotewka orzech wodny.

Żabiściek pływający...

... i grzybienie.

Jesienne preludium... lipowa aleja w złotawych prześwitach. Ciąg dalszy nastąpi...

Przedjesiennie

Obłoki jak gdyby ciemniejsze,

szarawe, wyblakłe błękity;

z jerzykiem pożegnał się sierpień,

polany fioletem zaszczycił.

I brzoza się skarży, że chudnie,

że wiatr jej sukienkę podwiewa.

Spójrz, jesień już nuci preludium

w złotawych prześwitach na drzewach.

Klon przypiął rudawą kokardę,

skowronki ucichły pod niebem...

A wiesz, ja się wcale nie martwię,

bo w sercu mam lato i ciebie.

W kolorze śliwkowym

Wędrówka skarpą nadwiślańską w poszukiwaniu uroków późnego lata (zdjęcia z 20.08.2013 r.). Gdzieś z daleka zamajaczył Kazimierz...

... a w dole Wisła.

Nad głową błękit;  pod stopami biała droga.

Szkarłat wszedł już w krzewy derenia...

... i w liście kalin.

Dojrzewają owoce dzikiej róży... 

... i tarniny (w kolorze śliwkowym) :)

Późno-sierpniowa łąka, a na niej... 

... mikołajek płaskolistny...

... starzec jakubek...

... małe słonka dziewięćsiłów pospolitych...

... i to,  czego szukałam najbardziej - rzadka roślina, aster gawędka.

W kolorze śliwkowym

Noc sypie gwiazdy w ciemne oczy okien,

usnęły zioła w cierpkich aromatach,

wciąż ciebie szukam wytęsknionym wzrokiem,

może przybędziesz wraz z końcówką lata...

W szeptach poranka, gdy sierpień dojrzewa

w koronach klonów złotawym prześwitem,

słodyczą jeżyn na śródpolnych miedzach,

jasnym południem, gdy słońce w zenicie.

Nawet gdy jesień rozścieli się mgłami,

szkarłat w dereniach rozpocznie połowy,

tobie zanucę, gdyś rankiem zaspany,

dojrzałą miłość w kolorze śliwkowym.