Na swoim miejscu

Lipcowy przepych kolorów z mojego ogrodu. Ogniście płoną liliowce.

Ciepłe rudości. Też liliowce.

Czerwienie dalii.

Trochę na różowo... dalia.

Lilie

Latolistek cytrynek na firletce omszonej.

... a jak ktoś się stęsknił za moim widokiem, to jeszcze ja w bluzce do koloru... fotka z wczoraj (Zuziu, to ta z Esprit).

Na swoim miejscu

Lipcowy przepych, wczesnym rankiem

z zapachem kawy – jak codziennie -

wpada mi prosto w filiżankę,

która aż pełna jest od westchnień

letniego wiatru z ptasim scherzo,

trzmielich basetli nad łąkami;

dojrzałą nutą wpada w tęskność,

by letni koncert nam nie zamilkł

Za płotem czeka złoty sierpień,

dalie kolory ujawniają,

w klawisze nocy wpadły świerszcze,

upalny wątek snuje pająk.

W awersie maki ziarnem sypią,

czas z tobą pachnie konwaliami

… a przecież mogłabym ci przysiąc

że wiosna dawno jest za nami.

Ewa Pilipczuk, 19.07.2015 r.

I nawet wtedy

Dziś trochę inaczej, moje wspomnienia z krótkiego pobytu w Poznaniu, w miniony poniedziałek. Na poznańskim rynku „tam ludu gromada" :)
Wprawdzie Kościuszki nie było, ale za to święty Jan Nepomucen, Apollo, koziołki, a także co zjeść i wypić :)

Już niedaleko.

... a tam "ludu gromada" i... stróże porządku.

Za chwilę...

Są :) :)

i pięknie kłaniają się publisi.

Gorąco... szukamy fontanny...

... ale najpierw po drodze trafił się święty Jan Nepomucen.

I jest fontanna w znakomitym towarzystwie :) Apollo.

Taki uroczy zaułek.

Coś dla ducha, poznańska fara.

Czas wzmocnić zdrożone ciało... ;)

Tylko wybierać... pyry z gzikiem wspominam bardzo miło :)

:)

I żeby nie było tak całkiem bezkwiatowo, właśnie zakwitła moja hoja. Czekałam na tę chwilę chyba z osiem lat :)

I nawet wtedy

Czas nie oszczędza naszych skroni
w jasne refleksy je przystraja
choć nie zdołamy go przegonić
a lato zniknie na rozstajach -

do twarzy nam w porannych zorzach
gdy czułym wzrokiem mnie dotykasz
w wieczorach, kiedy rękę podasz
nawet gdy aura mgłą okryta

dopóki wspólnych marzeń obłok
w zgrzebnej szarości nie utonie
dopóki dzień rozjaśniam tobą
miłość nie mówi jeszcze „koniec”

i nawet wtedy, gdy szarugi
zamienią czerwień lata w sepię
koloryt chwil się nie zagubi
w których ty tylko dla mnie jesteś

Ewa Pilipczuk

Daleko i blisko

Po tropikalnych upałach trochę chłodniejsze, stonowane kolory z ogrodowej kwiaciarni lipca. Kwitną rojniki...

... i macierzanka.

Powojnik prosty.

Dzwonki karpackie.

Funkia...

... i delikatność jej kwiatu.

A do wiersza posłużyła mi kwitnąca lipa... nieostrość zamierzona.

Daleko i blisko

Kolejne lato

tasuje karty wspomnień wymiata złudzenia

ogrodu dzieciństwa w cichej uliczce

zatopionego w różanych krzewach

i kwietnych bajkach

Nie wabi

zapach świeżych bułek z piekarni na rogu

lipowa aleja z brzęczeniem pszczół

kolorowa dziupla radości

sklepiku z kredkami świecowymi

Odfrunął

tamten świat bez blichtru hipermarketów

ułudy reklam z nieustającą promocją

podrobionego zapachu szczęścia

Teraz

jedynym szczęściem zobaczyć słońce w twoich oczach

dopóki mnie nie obudzi

telefon z zaświatów

- za chwilę mamo

Ewa Pilipczuk, 1,07.2015 r.

Latem

Czas na róże :) Piękności z rosarium Zespołu Pałacowo-Parkowego Zamoyskich w Kozłówce. Zdjęcia z niedzieli, 21 czerwca 2015 r.

Latem

Czas rozedrgany pszczół brzęczeniem,
pole wyzłaca się orkiszem;
drzewa soczyste kładą cienie,
słonecznym traktem stąpa lipiec.

Ogród rozwonnił się różami,
słowiki już nie sławią zmierzchu;
w wieczornej chwili upał zamilkł
wsłuchany w szept liściastych etiud.

Gwiazdy wsypały się do wierszy
zasiane w ciemne nieba płótno.
Miedzianą tarczą wzeszedł księżyc

… chodź, noc nam nie da dzisiaj usnąć

Ewa Pilipczuk