Na starym cmentarzu

Nie ma piękniejszych dekoracji cmentarzy, niż jesienne liście... miłosierne są i wyjątków nie czynią. Nie interesuje ich narodowość, płeć, wyznanie, status majątkowy i poglądy polityczne tych, co tutaj spoczywają. Lublin, ul. Lipowa, 27.10.2016 r.

A to stary, XIX-wieczny cmentarz przeniesiony do Skansenu Muzeum Wsi Lubelskiej. Zdjęcie zainspirowało mnie do napisania wiersza.

Na starym cmentarzu

Przez rozchyloną bramę

drzewa proszą o modlitwę

szelestem krótkich oznajmień

prześwitów

szeptów

westchnień

boże bądź miłościw

odezwał się rudzik

wieczny odpoczynek

niewidzialnym pamięcią

w łasce chmur

schował się świat

dotknęłam zaświatów

Ewa Pilipczuk, 26.10.2016 r.

Przystanek jesienny

Kilka obrazków z moich październikowych tegorocznych wypraw. Tu Park Czartoryskich w Puławach i Łacha Wiślana.

A to już Roztocze nad Tanwią.

I jeszcze dodam aktualną jesienną dziewczynę z Lublina ;)

 Przystanek jesienny

Zakwitają barwy dojrzałej jesieni

bez skargi na zimno

oszronionych świtań

liściaste podróże październik docenił

w rudej poczekalni

bagaże domyka

Na pomoście między

jesienią a zimą

czas stanął tak jakby tu przyszedł nie w porę

w tafli rzeki chmurny pejzaż się rozpłynął

czarne ptasie sejmy

lecą przed wieczorem

Zmoknięte iluzje pogubiły pióra

świat wtopiony w mleko

znowu piąta rano

uśmiechasz się do mnie

cicho się przytulam

by przed codziennością

na chwilę przystanąć

Ewa Pilipczuk, 18.10.2016 r.

Przyzwyczajenie pachnie jak historia

Październik spaceruje po lubelskich ulicach, zaułkach, dachach i płotach... zdjęcia z 1.10.2016 r. z wyjątkiem ostatniego.

Przyzwyczajenie pachnie jak historia

W uliczce drzemie brązowa cisza
niczym wystygła herbata
po bruku chodzi jesień
w kapturze z łaskawych cieni 
 
wyblakłe promienie
liżą parchaty mur
gdzie przeszłość świeci
przymgloną latarnią 
 
za późno na letnie blaski
na miłość-niemiłość
to tylko przyzwyczajenie
jak znoszony szalik
dobry na wszystko 
 
pachnie jak historia
w starym kamieniu
nie porwie go wiatr
z ostatnim liściem 
 
zostanie na portrecie
dobrze upozowanym
na ścianie z rutyną codzienną
chimery - proszę nie grymasić -
tragikomedię pisze czas

Ewa Pilipczuk, 7.10.2016 r.