Na nową wiosnę

Obiecałam kilka zdjęć z mojego styczniowego wieczoru poetyckiego (fot. Ireneusz Pilipczuk). A więc było to tak...

Wspaniały wystrój kawiarni dopełniał nastroju.

Piękną muzykę na klarnecie zapewnił Jacek Sribniak.

Prowadzący spotkanie Grzegorz Józefczuk i współwłaścicielka Hadesu Elżbieta Cwalina.

Na nową wiosnę

Z myślami biorę się za bary,

by nie zgnuśniały w zimnej ciszy;

zanim wiosenne origami

na dobre lasy rozsłowiczy.

Tam każdy szelest wzbudzi radość

nawet spod liści zeszłorocznych;

ptakom przestaną skrzydła marznąć,

rzeka promiennie się rozzłoci.

Od wykrzywionych uciec twarzy,

upiornych wizji kilku gnomów,

gdzie już za ciasno wyobraźni

(słowem też trudno jej dopomóc).

Drętwotę zgubić, jeszcze poczuć

zielone tętno śmigłych sosen.

Horyzont ujrzeć na bezdrożu

we dwoje.

Choć do spółki z losem.

Ewa Pilipczuk 26.01.2016 r.

W zaciszu

Śnieg, szadź i delikatne mgiełki. Zalew Zemborzycki i okolice w zimowej odsłonie. Fotki z minionej niedzieli.

Tam, gdzie we fragmentach zalew nie zamarzł, prawie że "Jezioro łabędzie" ;)

Wrony siwe na noclegowisku.

W zaciszu

Powietrze dyszy w iskrach mrozu,

horyzont gdzieś w zawiei znika;

zimowej chandry gruby kożuch

jak śniegiem myśli pookrywał.

Strofy o wiośnie jeszcze drzemią

nieodkurzone, gdzieś na strychu,

śni im się rankiem ptasi świergot

i w jasnych seledynach tytuł.

Wieczorne drzewa w sejmach wronich

choć w piórach ciepło chcą zatrzymać.

A my w zaciszu swoich dłoni

- no popatrz, która to już zima.

Ewa Pilipczuk, 21.01.2016 r.

Zimą

Zima w lubelskim skansenie.

Takiego miłego gościa miałam w ogrodowej stołówce :)

 Zimą

Śnieg zasiał ciszę nad Bystrzycą

lodowy spektakl

zaczął taniec

pokorny ukłon składam styczniom

w surowe piękno zaplątanym

zgarbioną gałąź wiatr kołysze

do snu o wiośnie

w ptasich songach

kalendarz uknuł mroźny spisek

z chichotem w nurcie się przegląda

zamilkły świerszcze bogobojnie

i tylko sople drżą dyszkantem

zrobisz herbatę i wieczorem

ogrzejesz mi zziębnięte palce

Ewa Pilipczuk, 12.01.2016 r.

Jeszcze jedne

W styczniowym słońcu, przy siarczystym mrozie i z odrobiną śniegu. Niedzielny spacer nad Bystrzycą w centrum Lublina, w okolicach Lubelskiego Klubu Jeździeckiego.

W centrum miasta Bystrzyca jest jeszcze dziką rzeką.

Śniegu tylko "na lekarstwo".

Delikatne, mroźne mgiełki nadają jej urody.

Wiekowe wierzby kłaniają się rzece.

Stali bywalcy. Kaczorki już w godowych szatach.

I balet! Kupry w górę ;)

Niestety bobry tak się rozpanoszyły w mieście, że piękny starodrzew jest zagrożony.

Lodowe impresje.

Nawet byli chętni do przejażdżki konnej i stosownie ocieplony rumak :)

 Jeszcze jedne

Tyle wierszy napisanych

lękiem że już może nigdy

słów na wiatr gdzie rym bez granic

w beztytułach i o niczym

tamten sierpień w Kazimierzu

krzywe płoty i bezdroża

sowy miękki lot o zmierzchu

ciemnych chmur bezkresny okap

cyfry wiosen nie wiem które

bagaż myśli coraz cięższy

w nim szeregi win i udręk

(nocą je podgląda księżyc)

a gdy grabarz krzyknie meta

wyrychtuje szpadla ostrość

powiem spieprzaj – chcę wyśpiewać

jeszcze jedne fiołki wiosną

Ewa Pilipczuk, 3.01.2016 r.