Czerwiec. Wiosna na ostatniej prostej.

Czerwiec,  a więc trochę moich ogrodowych piękności tego miesiąca. Irysy, jaśmin, pełniki, krzewuszki, maki, pierwsza róża... chyba ich podpisywać nie muszę. Piwonie jeszcze w pąkach, ale już za chwilę.

Na ostatniej prostej

Jeszcze mała chwila

i będzie po wiośnie

maj chyłkiem spogląda

na drogę

w nieznane

gdy bzy i konwalie

na ostatniej prostej
a za moment chabry

rozścielą się

łanem

A nam cóż zostało

z uniesień wiosennych

wtulamy się w siebie

choć horyzont

blisko

w jednym poemacie

z czasem który pędzi
nim finał odgwiżdżą

gwiżdżemy

na wszystko

Ewa Pilipczuk, 17 maja 2020 r.

... a jeszcze po drodze był Dzień Matki i narodził mi się  taki wiersz...

Mamie

Tego lutowego wieczoru
siedziałam na małym stołeczku
jak kiedyś u twoich stóp
za oknem padał śnieg
milczałyśmy sobie razem 

wtedy dopiero zrozumiałam
że ty już na chmurce
ze swoim przepisem na sernik
ze skórką pomarańczową
którego nigdy nie udało mi się upiec
z cierpliwą litanią „włóż czapkę” „uważaj na siebie”
z figlikami w szarych oczach
z kołyską ciepłych rąk 

cisza weszła na palcach
ukryłam ją w bezsennych nocach
maleńkich pamiątkach
kilku wierszach
starych fotografiach
w obrączce wspomnień
z najdroższego kruszcu 

do dziś ją noszę jak talizman

Ewa Pilipczuk, 26 maja 2020 r.