Jesień... Poczytaj mi

Jesień idzie przez park... rzeźba w Ogrodzie Botanicznym UMCS w Lublinie. I kilka moich fotek z tegorocznego września.

Zimowity jesienne z Ogrodu Botanicznego.

Zimowity jesienne - mojego chowu :)

Jesienna róża z mojego ogrodu.

Park w Czarnolesie.

Lubelskie Stare Miasto w promieniach wrześniowego słonka.

A to moja skromna osoba z wizytą w muzeum Mistrza Jana w Czarnolesie. Przysiadłam nieco onieśmielona tak zacnym towarzystwem... 23.09.2018r.

Poczytaj mi... 

W prostokącie okna pociemniałe miasto
spóźnione dorożki na kocich łbach skrzypią
strach siedzi pod stołem i nie daje zasnąć
przy jesiennym splinie przykucnęła nicość 

w kąciku na półce jakże inne światy
zielenią pisane – świerszcz brzdąka na smykach
spleciony pod niebem bezpieczny baldachim
gdzie Królewnie Śnieżce gra Janko Muzykant 

chciałabym przez chwilę pobyć gdzie beztroska
wyfruwała z kartek swobodnie igrając
na łące na miedzy na świetlistych zgłoskach
poczytaj mi mamo „Co słonko widziało”

Ewa Pilipczuk, 15.09.2018 r.

Wiersz z motywem "Książka" napisany na turniej jednego wiersza na wrześniowe spotkanie na "Dachu Poetów" SAP w Warszawie.

U schyłku lata

Dębki.

Mewy (Dębki).

Zachód słońca w Dębkach.

Stuletnia sosna w Rezerwacie "Widowo".

Po drodze do Karwieńskich Błot.

Na klifie w Dębkach.

Latarnia morska na Rozewiu.

Widok na Półwysep Helski z latarni morskiej na Rozewiu.

Jastrzębia Góra.

Brodziec śniady.

Buki w Rezerwacie "Rozewie".

Białogóra.

Wydmy w Dębkach.

Wrzosowisko w Białogórze.

Klif w Chłapowie.

Przed zmierzchem

Cisza utonęła

w turkusowym szalu

lekko splisowanym wiatrem
jak nasze dłonie drapowane

ścieżkami czasu

stoimy na wydmach

spokój posiwiałych sosen

splata się z cichym kwileniem mew

ciągnących za sobą
mglisty przedwieczerz

jeszcze biała grzywa dobija do brzegu
by w półmroku zginąć
i za chwilę nokturn
z rozsypanych gwiazd
w tajemnicy bezkresu
z szumem „na zawsze-gdzieś tam”

zasypia świat w kołysce fal
z wrzosowym preludium
jesieni

Ewa Pilipczuk, 27.08.2018 r.

* * * * * * * * * * * * * *

U schyłku lata 
 
Wśród wysmaganych wiatrem sosen

sierpniowa cisza gładzi chwilę

zmęczone ptaki przed odlotem

zbierają siły do pielgrzymek

na wrzosowiskach mgły bieleją

nie chcąc fioletom dać prymatu

kolorystycznym fanaberiom

jesień przyznała imprimatur

żółcie i ochry zmartwychwstają

zieleń nabożnie przyjmie wiatyk

wrześniowe wiersze snuje pająk

w nich wszystkie nasze
ciepłe światy

Ewa Pilipczuk, 30.08.2018 r.