Grudzień. Czas na Wigilię...

Czas na Wigilię

WYPATRUJ TEJ JEDNEJ

Na granacie nieba gwiazdy rozrzucone,

noc w lśniących cekinach, jak balowa suknia.

Magię świąt otwiera księżyc srebrnym dzwonem,

wszystkie troski skrywa

za zasłoną grudnia.

Róże śpią w chochołach otulonych w bieli,

maleńkie śnieżynki krążą ponad ziemią.

Grudzień czysty obrus w ogrodzie rozścielił,

w blasku lamp ulicznych

cienie liliowieją.

Zapach świerku płynie pod wieczornym niebem,

niech gwiaździste smugi w twojej duszy goszczą.

Wypatruj tej jednej, co świeci dla ciebie -

będzie szeptać słowa

ogrzane miłością.

Ewa Pilipczuk 

A potem... Niezależnie od pogody, życzę wszystkim wytchnienia od codziennych spraw i kłopotów, bez pośpiechu i obawy, że z czymś nie zdążymy, spontanicznej radości, spacerów na świeżym powietrzu, dużo ciekawych lektur i dobrej muzyki, po prostu pięknego leniuchowania

Świętującym zaś imieniny Ewom i Adamom moc zdrowia, radości i wszelkiego spełnienia
I zdrowia, oczywiście, bo ono najważniejsze. A z resztą poradzimy sobie sami.
Cd. życzeń w komentarzach pod postem

Lipcowy epilog...

Póki lipiec, póki kwiaty i motyle... zdjęcia własne, z mojego ogrodu.

Lipcowy epilog 

 

Zaplątany w powój, w cienkich kłosach trawy

wiatr snuje melodię letniego spełnienia;

w ulewie kolorów, pośród pól złotawych

lipiec swój epilog sączy w światłocieniach. 

 

Milczeniem już dzwonią opuszczone gniazda,

mgła nad ranem wiesza delikatną chustę,

tajemnicze iskry w spadających gwiazdach,

śpiewy nocnych cykad nie dające usnąć. 

 

O czym szumią łąki w sukienkach kwiecistych,

stawy w nenufarów kręgach złotorzęsych?

O gorących słowach rozedrganych w listach,

spełnionej miłości w kilku strofach wierszy.

 

Ewa Pilipczuk (Impresje codzienne)

... i może jeszcze ten:

W dopełnieniu lipca 

Lipiec dopala się w purpurze

płomiennych dalii i jarzębin,

wieczorne cienie czas wydłuża

fioletom dzwonków dając głębię.

 

Tęskne melodie wiatr wygrywa

wysokim trawom i mimozom;

taflę jeziora połyskliwą

dyskretnym listkiem złoci brzoza.

 

Spójrz, słońca wokół jeszcze dosyć,

pora promieni nie skończona.

Dam ci smak jeżyn w kroplach rosy,

odnajdę ciepło w twych ramionach.

 

Ewa Pilipczuk (z szuflady)

Kwiecień. Wielkanoc 2021

 

Wielkanoc 2021 

 

Od świtu drobne fiołki w trawie

z tęsknotą oczy w niebo wznoszą,

by dało ciepło im, łaskawie,

a szron ustąpił miejsca rosom. 

 

Wiosna zaspana i zmarznięta

sobotni ranek wita chłodem;

niech więc ogrzeje nas po Świętach,

ubierze drzewa w listki młode. 

 

Mimo, że aura tak bezbarwna,

zaranie dnia pochwalił rudzik.

Spróbuj zwyczajnie, bez Hosanna,

uśmiechnąć się choć raz do ludzi. 

 

Zieleni w sercach, jak rzeżucha,

tak jak pisanki barwnych myśli;

Miłość niech tętni – jej posłuchaj.

Nadziei, słońca życzę Wszystkim. 

 

Ewa Pilipczuk

Wszystkim Ogrodnikom i Przyjaciołom Impresji życzę spokojnych, pełnych nadziei i miłości Świąt Wielkanocnych, pogody ducha i optymistycznych spojrzeń w lepsze jutro.

Zdrowia i pięknych uśmiechów wiosny!

Styczeń, luty, pierwszy marca... domykamy zimę?

Moje przebiśniegi z ogrodu.

• Kos.

Lutowe ostatki

 

Czas domknąć zimę, już po chłodzie,

do szarych okien słońce puka.

Leszczyny głaszcze ciepły powiew,

w miłosnych gamach kos zafiukał.

 

Pisklęcy świergot śni się drzewom

(zamknięty w gniazdach zeszłorocznych),

poetom strofy zielenieją,

stęsknione myśli łakną wiosny.

 

I choć kalendarz kartki zdziera

(zapomniał gdzie odrzucił młodość),

wiatr przyniósł zapach właśnie teraz

kolejnej wiosny razem z tobą.

 

Ewa Pilipczuk

 

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 

Przyszła

 

Jeszcze nieśmiała z chmurnym dąsem

porannym chłodem oszroniona

śnieżyczkom w trawie płatki plącze

z wróblami ćwierka po opłotkach

 

pomiędzy oknem a ulicą

rozśmiesza przestrzeń gwiżdżąc z kosem

fiolet krokusów szepcze miłość

wśród mgielnych świtów coraz głośniej

 

skowronek już z nowiną dotarł

wiatr w łęgach baziom zaszeleścił

a dotyk słońca jak pieszczota

która się w twoich palcach mieści

 

Ewa Pilipczuk