Ze słońcem

Białowieskie pejzaże (fotki z soboty i niedzieli). Staw w Parku Pałacowym.

Od zapachu czeremchy aż gęsto...

Kwitnie bez koralowy.

Z wielkim trudem upolowany obiektywem trzciniak zwyczajny.

Bocian na kominie Poczty Polskiej.

Brama do Rezerwatu Ścisłego BPN w kwietniowej zieleni.

Pod lasem rozszalały się dąbrówki...

... i kukliki.

Narewka.

Trzcinowiska nad Narewką pełne kaczeńców.

A w sadach białowieskich kwitną rajskie jabłonki.

 Ze słońcem

Popatrz, już świta. Promień błyskiem

igra w półcieniach zza firanki;

musnął uśmiechem małą liszkę

w gąszcz wiciokrzewu wpadł i zamilkł.

Róż na jabłoniach tańczy zwiewnie,

lirycznie w sen się wkomponował;

basem dzień chwalą rude trzmiele,

na rzęsach kroplą wiszą słowa

które do wiersza aż się proszą,

gdy myśli jeszcze nie ubrane.

Co mi tam szepczesz razem z kosem?

… ze słońcem miłość darowałeś.

Ja z panem chętnie (humoreska)

Dziko kwitnące wiosną... tu groszek wiosenny (fotki z wąwozów i okolic Kazimierza).

Barwinek.

Czeremcha.

Szczawik zajęczy.

Jaskier i śledziennica.

Już jesteśmy :)

Dzika jabłoń.

Ja z panem chętnie (humoreska)

Motto:

„Ja pana w podróż zabiorę

nieznaną podróż daleką...

Sympatia moim wyborem

powodowała poniekąd” (Jeremi Przybora)

Podróż mnie zawsze pociąga,

a już we dwoje, to ach!

Będę w skowronkach i pąsach,

bo z panem... to niby jak?

Pan wciąż mi się śni po nocach.

Łyk wina, powoje, trans...

Jedźmy gdzie oczy poniosą -

pan pewnie lubi ten stan.

Nie zagubimy się w drodze,

bo serce dobrze ją zna.

Z panem to ja nie zabłądzę -

nie pożałuje pan!

I podróż nam się nie znudzi;

na koniec obłok i sen...

Ach, lwicę pan we mnie obudził!

Czy pan... zdecydował się? ;)*

Do butonierki

Wiosenne plenery w okolicach Kazimierza n/Wisłą. Zdjęcia z 21.04.2014 r.

Kwietniowy wąwóz.

Kwitną jabłonie...

... tarniny

... i czeremchy.

Do butonierki

Woń wiosny wypełnia łąki i ogrody,

rozmarzoną nutą nieziemską, jak bajka;

z porannym podmuchem wiatr niesie tę słodycz,

rozwiesza w powietrzu czarowną woalkę.

Spływa mi do serca balsamiczną stróżką,

podbarwiając zmysły soczystą purpurą.

Choć godziny biegną, zaprzecza wskazówkom,

nie pozwala myślom zaciągnąć się w chmurach.

Delikatnym różem dzień zaczął zaranie,

o codzienny uśmiech ranek mnie poprosił.

Pachnący wiersz piszę tobie ze świtaniem,

abyś w butonierce mógł go dzisiaj nosić.

(z szufladki)

Wesołych Świąt!

Wesołych Świąt!

Sobotni poranek mgiełkami przywitał,

delikatna zieleń poświęcona deszczem;

ptaki hymn śpiewają pod niebem z zachwytem,

słońce ze wstawaniem ociąga się jeszcze.

I tak jak co roku powód dziś się znajdzie,

ażeby świętować cuda Odradzania;

przyroda po zimie szepcze nową bajkę,

z koszykiem radości dzisiaj Wam się kłaniam.

W gałązkach z bukszpanu serwetki spowite,

dom lśni kolorowo nastrojem pisanek.

Słonka i humoru wszystkim dzisiaj życzę,

pięknej Wielkanocy wiosną rozśpiewanej.

Życzę Wszystkim radości i wielu niezapomnianych chwil w cieple rodzinnych spotkań, powitań, uścisków, rozmów, jak najwięcej okazji do uśmiechu i śmiechu, miłości, słońca, zieloności i pogody w sercu i duszy :)*

Deszczowe impresje

Dla rozjaśnienia mokrej i ponurej aury trochę wiosennych fotek z niedzielnego spaceru po Ogrodzie Botanicznym i z mojego poletka.

Kolekcja tulipanów.

Migdałek trójklapowy.

Magnolie.

Wiśnia piłkowana.

Nad stawikiem kwitnie bergenia...

...i kaczeńce.

Żonkile i hiacynty z mojej kolekcji.

deszczowe impresje

za oknem cicho szemrze słota

we mgłach rozpłynął się poranek

rytm codzienności dźwięczy w kroplach

wśród myśli jeszcze niedospanych

kwadranse okien w mokrych sukniach

dzień z nocą zawarł pakt o duszę

kwietniowy pejzaż znów posmutniał

nie dając oczom barwnych wzruszeń

optymizm utknął w ciemnych chmurach

pociąg z miłością nam się spóźnił

czas mruczy jak zmęczony półtakt

wplątany w scherza i nokturny

podaj mi dzisiaj wiersz i kawę

w pościeli jeszcze senny nieład

dotkniemy wszystkich swoich marzeń

… w cieple twych ramion utonęłam.

Miłość w kaloszach (humoreska)

Ostatnia niedziela (6 kwietnia 2014 r.) była zimna i bardzo mokra. Ale jak tu nie zajrzeć do ogrodu z narażeniem obiektywu, kiedy tak pachnie wiosną? Hiacynty zaczęły czarować.

Szafirki armeńskie.

Żonkili coraz więcej.

Śledziennica. Drobna roślinka bagien i podmokłych gruntów. Kiedyś została przeniesiona do ogrodu w okolice beczki z wodą i dobrze sobie radzi.

A bzy w tym roku na pewno zakwitną już w kwietniu.

Miłość w kaloszach (humoreska)

Pochmurny ranek. Za oknami

drzewa się stroją w mgliste suknie.

Horyzont wtopił się w firmament

rymy mi dzisiaj nieposłuszne.

Chciałam przeniknąć w szmer przyrody,

ozdobić wiersz skowronka trelem,

zanucić w nim wiosenną słodycz

płoche marzenia ubrać w zieleń,

a kwiecień siąpi. Rynny płaczą,

przemokła nawet dziura w płocie.

I jak tu dzień radością zacząć,

spod rzęs uśmiechać się zalotnie?

Włożę kalosze – żółte słonka;

niech szarość aury rozweselą.

W ogrodzie promień już się krząta,

fiołki przepustkę dały trzmielom.

I choćby niebo znów kropiło

dziś nowy pomysł mi zaiskrzył:

by Ci w kaloszach wyznać miłość -

przemoknij w niej do suchej nitki... :)

Między słowami

Ciąg dalszy wiosennych oczarowań; zdjęcia z minionej niedzieli, 30.03.2014 r.

Rozkwitły wilczomlecze okazałe.

Pierwiosnka.

Barwinek.

Pąki gruszy

Gdzie moja pani? Gniazdko już gotowe.

U grzebiuszek już po godach...

... zostawiły w moim stawiku sznury nowego życia.

 między słowami

dostałam w twoich strofach bez

kiście pachnące wiosną majem

między słowami zapach wbiegł

noc cichnie, właśnie słońce wstaje

i w międzysłowiu wiosną gra

w pryzmacie kropel zapatrzenia

wierząc, że to nie tylko w snach

codzienność może barwę zmieniać

między słowami w ciszę wplótł

świergoty ptaków złoty promień

najczulsze myśli szepcze znów

zauroczenie przyszło do mnie